ความหวังสุดท้ายของเด็กคนหนึ่ง

ฉันเป็นเด็กนักศึกษาชั้น ปวส. อายุ19ปีคนหนึ่ง ที่เจอคำถามจากอาจาร์ยมาโดยตลอดว่า "ทุกคนต้องมีเป้าหมายในชีวิตของตัวเองและอาชีพที่ตัวเองอยากจะเป็น" พอฉันได้เจอคำถามนี้ก็ไม่สามารถตอบได้เลยจริงๆว่าฉันอยากจะจบไปเป็นอะไรเรียนก็ได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่สุดท้ายแล้วก็เรียนเพราะอยากจะให้แม่ได้เห็นใบปริญญาของลูกก็คือเป้าหมายที่ฉันมีในตอนนี้ แต่ฉันรู้สึกเหนื่อยกับชีวิตของตัวเองมากในตอนนี้ หาทางออกไม่ได้เลย เห็นเพื่อนๆต่างก็มีความฝันกันฉันก็รู้สึกต่างไปจากเขาโดนบอกไม่ถูก ฉันไม่ได้จะเรียนเล่นๆให้จบๆไปนะแต่แค่ฉันไม่มีความฝันในอาชีพและฉันไม่มีความต้องการที่จะเขียนมันลงไปในกระดาษที่ครูให้ฉันมาแล้วความหวังสุดท้ายของฉันมันคืออะไรกัน